De zomer staat voor mij synoniem aan buiten eten en drinken. Thuis, bij vrienden of op een terras in de buurt. En ik ben vast niet de enige die daar enorm van geniet. Het weer heb je niet in de hand, maar zonder zon (zelfs met kou), kun je tegenwoordig best gerieflijk buiten zitten. Buitenkachel, terras-heater of gewoon een dikke trui.

Thuis is mijn gezin of ben ik zelf gastvrouw, ook mijn dochters van 9 en 13 verzorgen hapjes en koken regelmatig. Kaarsje erbij, eventueel een muziekje, een goed gesprek of gewoon genieten van de rust. Bij vrienden is dat niet anders. Maar hoe anders is dat wanneer je buiten de deur een borrel drinkt of gaat eten? Dan wil je in de watten gelegd worden, toch? Hoe? Dat hangt af van de locatie die je kiest. Bij een café verwacht ik geen 5-sterren behandeling. In een sterren restaurant is mijn verwachting heel hoog en wil ik dat alles uit de kast gehaald wordt en dat alles klopt.

Maar waar draait het nu echt om (behalve lekker eten en drinken)? Aandacht!

Die zomer zat ik met een oude bekende in Rotterdam op een prachtig terras in de zon. We wilden bijkletsen en lunchen. Bijkletsen is gelukt, het was heel gezellig en we zijn weer op de hoogte van elkaars wensen rondom onze zoektocht naar een baan. De lunch bestond uit elk één glas jus d`orange…..vers geperst, dat wel! Hoe we ook wenkten en zwaaiden, er kwam geen serveerster onze kant van het terras op. Na ruim 1,5 uur besloten we binnen te betalen. Dan maar thuis een boterham.

Binnen was geen mens te zien. Een voorbij snellende ober riep dat we buiten bij de meisjes moesten betalen. “Die willen niet”, zeiden we in koor. Zijn gezicht sprak boekdelen, hij zou zo terugkomen. Ineens stond er een meisje achter de bar. We deden ons verhaal en hebben betaald. Duizend maal excuses, onderbezetting was het probleem. Als je dat weet, loop dan regelmatig je hele terras over zodat je wel contact krijgt met je klanten. Verdeel de taken beter, desnoods zeg je bij de eerste bestelling dat het vandaag allemaal wat langer duurt of sluit je een deel van je terras. Omzet mis je toch, in beide gevallen, alleen kom ik nu niet meer terug.

Een heel andere ervaring hadden mijn gezin en ik laatst in Spanje. We wilde lunchen bij de beste tapasbar van het dorp. Uiteraard was het druk; binnen, buiten alles vol. Toch vroeg ik aan een van de obers of er nog plaats was. Er was nog een tafel in de volle zon, niet ideaal met 35 graden, maar oké er was plaats. Maar ….we mochten er niet gaan zitten!

Ze vonden het zelf geen geschikte plek. Een andere ober werd weggestuurd om te kijken of er aan de overkant van de straat in de schaduw nog plaats was. Wij hadden niks gezien, maar zij keken anders. En ja hoor daar ging de tafel gevolgd door de stoelen. Binnen 5 minuten zaten we heerlijk in de schaduw. De obers hadden voor ons een plek gecreëerd!

Wat een service! Het werd een geweldige middag! Tapas kozen we aan de bar, die nadat ze opgewarmd waren door de obers uitgeserveerd werden aan onze tafel. Een  heerlijke wijn en toetjes maakte het compleet. En dat ze één toetje vergeten waren te serveren, namen we voor lief.

Laatst las ik een zin die ik niet meer vergeet:

“Be the reason why someone smiles today!”

Houd die zin continue in je achterhoofd. Zeker weten dat je anders gaat kijken, anders luistert én anders doet. Dat je oplossingen bedenkt in plaats van in problemen verzand. En dat je zelf de hele dag met een glimlach op je gezicht rondloopt! It feels so good, je maakt andere mensen blij en het maakt je een gelukkiger mens.

Deze blog is eerder verschenen op LinkedIn, zomer 2016, maar nog steds actueel!